Γιατί δεν είναι αυτονόητο πώς είναι καλύτερο να σώσεις πέντε ζωές και να αφήσεις έναν να πεθάνει; Τι σημαίνει δίκαιο σύστημα υγείας; Ηθικές και πολιτικές θέσεις με αφετηρία τον Καντ για το αγαθό της υγείας στο τρίτο άρθρο της σειράς για το ρόλο της φιλοσοφία στην θεραπεία του ανορθολογισμού που κυριάρχησε στον δημόσιο λόγο κατά τις μέρες της πανδημίας. [BOOK PRESS, 2020]

Γιατί η υπεράσπιση της ελεύθερης αγοράς, κατά την κρίση της πανδημίας, για πολλούς θεωρήθηκε αδιανόητη ενώ για κάποιους απαραίτητη προϋπόθεση της διαφύλαξης της ανθρώπινης ελευθερίας ; Πώς ο ατομικός εγωισμός μιας καπιταλιστικής οικονομίας, μπορεί να λειτουργήσει ως αποτελεσματικός αλτρουισμός προς όφελος της ανθρωπότητας; Οι θέσεις της Ραντ και τα επιχειρήματα του Σίνγκερ στο δεύτερο άρθρο της σειράς πάνω σε θέματα φιλοσοφικού διαλόγου στην περίοδο της παγκόσμιας κρίσης του κορονοϊού. [BOOK PRESS, 2020]

Πώς η φιλοσοφία συνέβαλε στην θεραπεία του ανορθολογισμού που κυριάρχησε στον δημόσιο λόγο στις μέρες της πανδημίας;  Ήταν η κρίση χρυσή ευκαιρία για μια εποχή ανανεωμένου κομμουνισμού όπως φαντάστηκε ο Ζίζεκ; Ποιο ήταν το ηθικό κριτήριο πολλών δυτικών χωρών να καθυστερήσουν στη λήψη σκληρών μέτρων προστασίας; Λαϊκισμός, καπιταλισμός και οι διαφορετικές εκφάνσεις του ωφελιμισμού, στο πρώτο άρθρο της σειράς πάνω σε θέματα φιλοσοφικού διαλόγου στην περίοδο της παγκόσμιας κρίσης της COVID-19. [BOOK PRESS, 2020]

Τι μάθαμε από την πανδημία; Πώς τα όσα ζήσαμε κατά τους πρώτους μήνες του λοιμού, από τους κινδύνους, τις απώλειες, τις δράσεις και τις παραλείψεις, μέχρι τη λειτουργία των παραδοσιακών δεσμών και την εμπιστοσύνη προς τους θεσμούς, μπορούν να συμβάλλουν στην επιτυχή αντιμετώπιση της πανδημίας στο αμέσως επόμενο δύσκολο διάστημα και να γίνουν η αφορμή για μια νέα πορεία; Μια κριτική παρουσίαση του βιβλίου του Γιώργου Πολίτη «Το παράδειγμα της Ελλάδας: 16 μαθήματα από την πανδημία» (εκδ. Ψυχογιός). [ΒΟΟΚ PRESS, 2020] 

Σε αυτή τη δεύτερη φάση της πανδημίας, ένα πρωτόκολλο από μικρές καθημερινές συμπεριφορές που θα τηρούμε προσεκτικά, αποτελεί μια τεράστια συνεισφορά ώστε να μείνουμε όλοι ασφαλείς. Όμως, αν θέλουμε να έχουμε την ευθύνη για τις πράξεις μας, ως ηθικά πρόσωπα που πράττουν σύμφωνα με το καθήκον τους, τότε θα πρέπει να το τηρούμε από επιλογή, κι όχι ως μαριονέτες που συμπεριφέρονται όπως κάποιος άλλος τους επιβάλλει. [LIFO, 2020]

Είναι βέβαιο, ότι αυτή η πανδημία, όπως όλες οι παρόμοιες κρίσεις στην ιστορία της ανθρωπότητας, θα ξεπεραστεί σύντομα και η ζωή θα επανέλθει στους κανονικούς της ρυθμούς. Το θέμα είναι να ξεπεραστεί με τον λιγότερο επώδυνο τρόπο για όλους μας. Κι ας έχουμε πάντα στο μυαλό μας ότι κάθε κρίση αποτελεί μια ευκαιρία. [NEW PHILOSOPHER, 2020]

Σήμερα, όλοι μαζί και καθένας από εμάς ξεχωριστά, καλούμαστε να διαχειριστούμε μια ασυνήθιστη κατάσταση, μια πανδημία, η οποία αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο ξεκίνημα και είναι άγνωστο το πώς θα εξελιχθεί. [LIFO, 2020]

Με αφορμή την ακύρωση της έκδοσης του βιβλίου του Woody Allen από τον εκδοτικό οίκο Hachette, μερικές σκέψεις για την ελευθερία του λόγου, τη λογοκρισία και τον ολοκληρωτισμό των αυτόκλητων υπερασπιστών της ηθικότητας. [BOOK PRESS, 2020]

Τα ζητήματα που εξετάζονται στο παρόν σχετίζονται με τις έννοιες του κοινωνικού συμβολαίου, τη διαμάχη κοινοτισμού και φιλελευθερισμού, τις αξίες της ισότητας και της ελευθερίας, αλλά και με την αποτίμηση της πολιτικής κατάστασης με οικονομικούς όρους ή με αξιολογικούς όρους συντήρησης και προόδου. [KOUTI PANDORAS, 2012]

Στο δοκίμιο αυτό σκοπεύω να δείξω συνοπτικά τις αντιλήψεις για τον πόλεμο και την ειρήνη πριν και μετά τον Καντ, και να παρουσιάσω κριτικά, το δοκίμιο του γερμανού φιλοσόφου «για την αιώνια ειρήνη». [ΗΘΙΚΗ, 2005]

Στο δοκίμιο αυτό επιχειρώ να αποσαφηνίσω την έννοια του όρου «φύσει» στην πολιτική θεωρία του Αριστοτέλη, και κυρίως να ερμηνεύσω τον τρόπο με τον οποίο αυτή χρησιμοποιείται στα Πολιτικά και ειδικά στα χωρία που αναφέρονται στη πόλη και στον άνθρωπο. [ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ, 2006]

Τα διλήμματα που εξετάζουμε υπό το πρίσμα της επιχειρησιακής ηθικής, αφορούν κυρίως την ευθύνη νομικών (τεχνητών) προσώπων, δηλαδή των επιχειρήσεων: [α] απέναντι σε φυσικά πρόσωπα (εργαζόμενους, μετόχους, καταναλωτές) [β] απέναντι σε άλλα τεχνητά πρόσωπα (οργανισμούς ή συστήματα όπως είναι οι άλλες επιχειρήσεις ή οντότητες όπως η κοινωνία, το κράτος κλπ) και [γ] απέναντι στο φυσικό περιβάλλον. Το πρώτο ερώτημα που προκύπτει λοιπόν, είναι κατά πόσο δικαιούμαστε να μιλάμε για «ηθική» ή «κοινωνική» ευθύνη τεχνητών οντοτήτων όπως είναι οι επιχειρήσεις. Το δεύτερο ερώτημα σχετίζεται με τον οντολογικό χαρακτήρα των επιχειρήσεων. [BUSINESS ETHICS, 2008]

Με αφορμή την πρόσφατη διεθνή οικονομική κρίση, έγινε εκτεταμένη συζήτηση σχετικά με την ηθική ευθύνη των επιχειρήσεων. Όσοι ασχολούνται με την «Επιχειρησιακή Ηθική», θα έχουν προβληματιστεί σχετικά με το «οξύμωρο» του όρου, αφού αμφισβητείται με ισχυρά επιχειρήματα το κατά πόσο μπορούν «τεχνητά» ή «νομικά» πρόσωπα (όπως οι επιχειρήσεις) να είναι «ηθικά πρόσωπα» και κατά συνέπεια να έχουν ηθική ευθύνη για τη δράση τους. [CSR REVIEW, 2008]

Οι επιχειρήσεις, δρουν και αναπτύσσονται μέσα σε ένα σύστημα αγοράς το οποίο χαρακτηρίζεται από συνέργειες και συμπληρωματικότητα. Σε ένα σύστημα συμπληρωματικό, δεν μπορώ να ζημιώσω κάποιον, χωρίς να ζημιωθώ κι εγώ, βραχυπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα. [ΕΞΠΡΕΣ, 2012]

Μπορεί ένα παιδί να καταλάβει σύνθετες φιλοσοφικές έννοιες; Γιατί είναι σημαντική η επαφή των παιδιών με τη λογική; Πώς θα κάνουν τα πρώτα τους βήματα στον μαγικό κόσμο των ιδεών; Ο Αριστοτέλης έλεγε ότι η φιλοσοφία ξεκινά με την απορία. Ερωτήματα όπως «γιατί;», «ποιος είμαι;», «τι φταίει;», «γιατί αυτό είναι κακό;» είναι πολύ συχνά και ανάλογα με την ηλικία των παιδιών, απαιτούν σοβαρές απαντήσεις. [BOOK PRESS, 2020]