Μετά από 52 εβδομάδες εξομολογήσεων, ομολογιών, αφηγήσεων, μαρτυριών και συνδηλώσεων, το Confession Session έφτασε στο τέλος του. Ξεκινώντας σαν κινηματογραφικό και φιλοσοφικό παιχνίδι και με διάθεση να διερευνήσουμε την στάση των εξομολογούμενων απέναντι στην δημόσια ομολογία, αποκομίσαμε –τόσο εμείς που οργανώσαμε το project όσο και οι περισσότεροι πιστεύουμε συμμετέχοντες- μια εξαιρετική εμπειρία, ενδεχομένως για διαφορετικούς λόγους ο καθένας από εμάς.

Αν και οι περισσότερες αφηγήσεις σχετίζονταν τελικά, άμεσα ή έμμεσα, με ένα από τα τρία θέματα, που φάνηκε να μονοπωλούν το ενδιαφέρον -αυτό του έρωτα, των οικογενειακών και φιλικών σχέσεων και του θανάτου- ο τρόπος που διαπραγματεύτηκαν οι συμμετέχοντες τις ιστορίες τους, διέφερε ολοκληρωτικά. Δεσμεύσεις από πεποιθήσεις και αρχές, μικρές παραβιάσεις και παραβάσεις, χαμένες ευκαιρίες, θετικές και αρνητικές σκέψεις, απώλειες και επιτυχίες, ανεκδοτολογικές ιστορίες και εμμονές, φοβίες και σουρεαλιστικές μαρτυρίες, καταγγελίες και απολογισμοί, δείχνουν την διαφορετική αντίληψη του καθενός μας για την μεταφορά του άρρητου, του εσωτερικού, στον κόσμο της γλώσσας και της δημόσιας σφαίρας.  

Θέλουμε να ευχαριστήσουμε θερμά όλους όσοι συμμετείχαν στο project, τον καθένα ξεχωριστά, καθώς και τους συντελεστές της παραγωγής χωρίς την βοήθεια των οποίων η ολοκλήρωση των εξομολογήσεων θα ήταν αδύνατη. Ευχαριστούμε ιδιαίτερα την Μαρούλα Γεντέκου και την Πόπη Λεγάκη για την τεχνική υποστήριξη αλλά και για το ντοκιμαντέρ που έκαναν πάνω στο project, τον Γιάννη Μισουρίδη για τις φωτιστικές και φωτογραφικές οδηγίες και συμβουλές του, τον Χρήστο Τσάκαλο για την πολύτιμη, ακούραστη και καθοριστική συμβολή του στην κινηματογράφηση, τον Γιώργο Πατεράκη για το άψογο μοντάζ, τον Άγγελο Σπάρταλη για το εναρκτήριο λάκτισμα και το τρέιλερ, τον ΑΖΑ για το μουσικό θέμα, τον Μάρκο Ζουριδάκη για την σηματοποίηση, τον Παναγιώτη Πέρρο για την ιστοσελίδα, τους Δημήτρη Γιαλλελή, Κωνσταντίνο Καρτελιά και Χρήστο Χουλιάρα για την παραχώρηση του φωτογραφικού τους εξοπλισμού και την Μαριάννα για την καθολική υποστήριξή της.

Τέλος, θέλουμε να αποχαιρετήσουμε για άλλη μια φορά την Λουκία Ρικάκη που μας τίμησε με την συμμετοχή της, καταγράφοντας, δυστυχώς για τελευταία φορά, την ζεστασιά, τον αυθορμητισμό και το χαμόγελό της στην κάμερα μας.

Κλείνοντας, να πούμε ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους θεατές του Confession Session που μας έδωσαν κέφι και όρεξη, με την αποδοχή και τα σχόλιά τους, για να ολοκληρώσουμε αυτό το project και να είμαστε σε θέση να σχεδιάζουμε ήδη το επόμενο.

Μείνετε συντονισμένοι λοιπόν για το νέο μας διαδικτυακό εγχείρημα, που θα ανακοινωθεί σύντομα…

Ως τότε, καλή συνέχεια και καλή τύχη.

Άλκης και Κώστας Γούναρης