NEWSROOM IEFIMERIDA.GR
23/02/2025

Μία από τις πιο ενδιαφέρουσες προκλήσεις της σύγχρονης επιστήμης και τεχνολογίας, αποτελεί αναμφισβήτητα η σχέση και η «διάδραση» μεταξύ τεχνητής νοημοσύνης και φιλοσοφίας.

Το πέρασμα, ουσιαστικά, από την ανθρώπινη σκέψη στη μηχανική μάθηση και η νέα διάσταση που δημιουργείται από την εξέλιξη της τεχνητής νοημοσύνης, η οποία καλείται να αναπαράγει νοητικές διαδικασίες συνυφασμένες με τη φιλοσοφία, μέσω υπολογιστικών συστημάτων.

Εξέλιξη που έχει οδηγήσει στην ανάπτυξη της μηχανικής μάθησης και των νευρωνικών δικτύων, που είναι ικανά να επεξεργάζονται μεγάλες ποσότητες δεδομένων και να προσαρμόζονται σε νέα δεδομένα χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση. Τεχνολογίες που έχουν φέρει επανάσταση σε τομείς όπως η υγειονομική περίθαλψη, οι μεταφορές, η χρηματοδότηση και η αναγνώριση εικόνας.

[.....]

Ο 'Αλκης Γούναρης, μεταδιδακτορικός ερευνητής & Διδάσκων του Τμήματος Φιλοσοφίας του Εθνικού & Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθήνας στάθηκε στην αντίφαση ότι οι μηχανές, αν και κερδίζουν τους ανθρώπους σε πολλά παιχνίδια (όπως σκάκι), χάνουν όταν υπάρχει συνεργασία ανθρώπου και μηχανής, κάτι που είπε χαρακτηριστικά δείχνει και αποδεικνύει την αξία της συνεργασίας και τη συμπληρωματικότητα του ανθρώπινου και του μηχανικού νου. Ποιος όμως πιστώνεται τη γνώση: ο άνθρωπος ή η μηχανή; Το παράδειγμα του Deep Blue επιβεβαιώνει την άποψη ότι η γνώση ανήκει στο σύστημα, το οποίο περιλαμβάνει τόσο τον ανθρώπινο εγκέφαλο όσο και τις εξωτερικές τεχνολογικές συσκευές. Ο κ. Γούναρης είπε ότι το μέλλον της ΤΝ δεν είναι προδιαγεγραμμένο και η χρήση της θα εξαρτάται από τις αποφάσεις που θα πάρουμε σήμερα, θέτοντας τα κρίσιμα ερωτήματα: τι είδους μηχανές θέλουμε; Μηχανές αντικαταστάτες ή συνεργάτες; Η απάντηση στα ερωτήματα, όπως επεσήμανε, θα πρέπει να είναι μια συνεργατική προσέγγιση, ενσωματώνοντας την ΤΝ ως βοηθητικό εργαλείο, για την ανθρώπινη πρόοδο και βελτίωση της παραγωγικότητας.

Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο εδώ: iefimerida